DU FRANÇAIS VERS L'ARABE :
: مِـنَ ﭐلْـعَـرَبِـيَّـةِ إِلَـى ﭐلْـفَـرَنْـسِـيَّـةِ

gronder : réprimander ou reprocher à quelqu'un, généralement d'une manière sévère ou autoritaire, pour un comportement jugé incorrect. Ce terme peut aussi désigner un bruit sourd, comme le grondement du tonnerre .
verbe transitif
رَعَـدَ
⚜
singulier – صِـيـغَـةُ ﭐلْـمُـفْـرَدِ
pluriel – صِـيـغَـةُ ﭐلْـجَـمْـعِ
1|۱ (AA) ﭐلْـمَـعْـلُـومُ - ﭐلْـمَـاضِـيُّ
♀ + ♂ 3|۳ (AA) ﭐلْـمَـعْـلُـومُ - ﭐلْـمَـاضِـيُّ
1|۱ (IA) ﭐلْـمَـعْـلُـومُ - ﭐلْـمُـضَـارِعُ ﭐلْـمَـرْفُـوعِ
♀ + ♂ 3|۳ (IA) ﭐلْـمَـعْـلُـومُ - ﭐلْـمُـضَـارِعُ ﭐلْـمَـرْفُـوعِ
رَعَـدْتُ
رَعَـدَ - رَعَـدَتْ
أَرْعَـدُ
يَـرْعَـدُ - تَـرْعَـدُ
♀ + ♂ 3|۳ (AP) ﭐلْـمَـجْـهُـولُ - ﭐلْـمَـاضِـيُّ
! ٱلْأَمْـرُ
! ٱلْأَمْـرُ
اِرْعَـدُواْ اِرْعَـدْنَ
اِرْعَـدْ اِرْعَـدِي
⚜
⚜
⚜
⚜
⚜